Οι τροχαίες βαλίτσες είναι απαραίτητες για όλους όταν ταξιδεύουν μακριά. Επειδή είναι εξοπλισμένα με τέσσερις τροχούς, είναι πολύ πιο εύκολο να τους ωθήσει. Μετά από όλα, η ώθηση και το τράβηγμα αποσκευών είναι σίγουρα καλύτερη από τη μεταφορά με το χέρι, έτσι δεν είναι;
Πριν από τον 19ο αιώνα, οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν ξύλινες κορμούς για να συσκευάσουν τις αποσκευές τους όταν βγήκαν έξω. Από τη σημερινή άποψη, οι ξύλινο κορμό ήταν ογκώδεις και μη πρακτικές. Το 1851, η μεγάλη έκθεση στο Λονδίνο παρουσίασε έναν σιδερένιο κορμό που εφευρέθηκε από τους Βρετανούς. Ήταν εξοπλισμένο με τηλεσκοπική ράβδο και λαβές και φαινόταν να είναι λίγο πιο βολικό από τους ξύλινους κορμούς. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, οι Αμερικανοί εφευρέθηκαν βαλίτσες αλουμινίου, οι οποίες ήταν τυλιγμένες σε δέρμα στο εξωτερικό. Ήταν τόσο όμορφα και ελαφριά όσο και πρακτικά. Στη δεκαετία του 1950, η εμφάνιση πλαστικών οδήγησε σε μια άλλη αλλαγή στα υλικά των βαλίτσων. Οι πλαστικές βαλίτσες πέτυχαν ένα νέο επίπεδο όσον αφορά τη μείωση του βάρους.
Όταν κοιτάζουμε προσεκτικά την ιστορία της εξέλιξης των βαλίτσων, δεν είναι δύσκολο να βρεθεί ότι οι άνθρωποι έχουν καταβάλει συνεχώς μεγάλες προσπάθειες προς την κατεύθυνση της μείωσης του βάρους των βαλίτσων. Φαίνεται ότι οι βαλίτσες γεννιούνται για να μεταφερθούν γύρω. Όσο για το συνδυασμό τροχών και βαλίτσες, αυτό συνέβη το 1972. Ο Bernard Sadow, ο οποίος εργάστηκε για μια εταιρεία αποσκευών στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάποτε έλαβε έμπνευση από ένα καλάθι αγορών σούπερ μάρκετ ενώ ψώνια με τη σύζυγό του σε ένα σούπερ μάρκετ. Στη συνέχεια ήρθε με την ιδέα της προσάρτησης τροχών στις βαλίτσες και έτσι γεννήθηκε η πρώτη βαλίτσα του κόσμου με τροχούς.
Εκείνη την εποχή, ο Bernard έβαλε τέσσερις τροχούς στην πλευρά της παραδοσιακής βαλίτσας, δηλαδή τη στενή πλευρά και στη συνέχεια χρησιμοποίησε ένα σχοινί για να το συνδέσει με το τέλος της βαλίτσας και το τράβηξε. Αυτή η εικόνα ήταν ακριβώς η ίδια με το περπάτημα ενός σκύλου. Αργότερα, μετά από βελτιώσεις, το σώμα της βαλίτσας διευρύνθηκε για να αποφευχθεί η ανατροπή του κατά τη στροφή των γωνιών. Και το σχοινί ρυμούλκησης έγινε ανασυρόμενο. Με αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιήθηκε για περισσότερα από δέκα χρόνια. Μόλις το 1987 ένας καπετάνιος αεροπορικής εταιρείας στις Ηνωμένες Πολιτείες αντικατέστησε το σχοινί ρυμούλκησης της βαλίτσας με τηλεσκοπική λαβή, η οποία σχημάτισε την στοιχειώδη μορφή της σύγχρονης τροχιάς. Με άλλα λόγια, η σύγχρονη κυλιόμενη βαλίτσα ήταν μόνο για λίγο πάνω από τριάντα χρόνια. Πόσο απίστευτο είναι! Παραδόξως, οι τροχοί εφευρέθηκαν και εφαρμόστηκαν από ανθρώπους πριν από πέντε χιλιάδες χρόνια και οι βαλίτσες υπήρξαν επίσης για εκατοντάδες χρόνια. Ωστόσο, ήταν μόνο λίγο πριν από πενήντα χρόνια, οι δύο συνδυάστηκαν.
Το 1971, οι άνθρωποι έστειλαν τους συναδέλφους τους στο φεγγάρι, κάνοντας ένα μικρό βήμα για την ανθρωπότητα. Ωστόσο, είναι πραγματικά περίεργο ότι κάτι τόσο ασήμαντο όσο η προσάρτηση τροχών στις βαλίτσες συνέβη μετά την προσγείωση της Σελήνης. Στην πραγματικότητα, στη δεκαετία του 1940 του περασμένου αιώνα, οι βαλίτσες είχαν μια "στενή συνάντηση" με τροχούς μία φορά. Εκείνη την εποχή, οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν μια συσκευή που έδεσε τροχούς σε βαλίτσες, αλλά πάντα θεωρήθηκε ως ένα εξειδικευμένο στοιχείο που χρησιμοποίησαν οι γυναίκες. Επιπλέον, τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια, λόγω των διαφορών στη φυσική σύσταση και την κοινωνική θέση μεταξύ ανδρών και γυναικών, ήταν συνήθως άνδρες που έφεραν αποσκευές όταν ταξίδευαν σε επιχειρήσεις ή για άλλα ταξίδια. Και τότε, οι άνδρες πίστευαν με ακρίβεια ότι η μεταφορά μεγάλων και μικρών σάκων καθώς και βαλίτσες θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει την αρρενωπότητά τους. Ίσως ήταν ακριβώς αυτό το είδος αρσενικού σοβινισμού στην εργασία που έκανε τις τροχοφόρες βαλίτσες ανίκανοι να πωληθούν στην αρχή της εφεύρεσης τους. Ο λόγος που δόθηκε από τους ανθρώπους ήταν: αν και αυτό το είδος βαλίτσα είναι βολικό και εξοικονομεί προσπάθεια, δεν είναι απλά "ανδρική" αρκετά.
Ακριβώς όπως πολλές εφευρέσεις που απλοποιούν την εργασία στη ζωή, θεωρούνταν αρχικά ότι είναι αποκλειστικά για τις γυναίκες. Αυτή η έννοια του φύλου αναμφισβήτητα εμπόδισε την καινοτομία. Αργότερα, με την τεχνολογική καινοτομία και τον "νόμο του αληθινού αρώματος" (που σημαίνει ότι οι άνθρωποι αλλάζουν το μυαλό τους αφού βιώνουν πραγματικά τα οφέλη), οι άνδρες σταδιακά αφήνουν τα ψυχολογικά τους βάρη. Αυτό επίσης επιβεβαιώνει έμμεσα ένα γεγονός: "Η καινοτομία είναι εγγενώς μια πολύ αργή διαδικασία". Συχνά παραβλέπουμε τις καλύτερες λύσεις σε ένα πρόβλημα και έτσι παγιδεύουμε σε περίπλοκες και άκαμπτες ιδέες. Για παράδειγμα, η τοποθέτηση τροχών σε βαλίτσες, μια τέτοια εφεύρεση που δεν απαιτεί μεγάλη τεχνική εμπειρογνωμοσύνη, αλλά εκπληκτικά κανείς δεν το σκέφτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Χρόνος δημοσίευσης: Δεκέμβριος-09-2024