پس از فرود آمدن مرد روی ماه ، چمدان اختراع شد؟

چمدان های نورد برای همه در هنگام مسافرت از دور ضروری است. از آنجا که آنها به چهار چرخ مجهز هستند ، فشار آوردن آنها بسیار ساده تر است. از این گذشته ، فشار دادن و کشیدن چمدان مطمئناً بهتر از حمل آن با دست است ، اینطور نیست؟

قبل از قرن نوزدهم ، مردم هنگام بیرون رفتن از صندوق های چوبی برای بسته بندی چمدان خود استفاده می کردند. از دیدگاه امروز ، آن تنه های چوبی حجیم و غیر عملی بودند. در سال 1851 ، نمایشگاه بزرگ در لندن یک تنه آهنی را که توسط انگلیسی ها اختراع شده بود به نمایش گذاشت. مجهز به میله و دسته های تلسکوپی بود و به نظر می رسید کمی راحت تر از تنه های چوبی است. در آغاز قرن گذشته ، آمریکایی ها چمدان های آلومینیومی را اختراع کردند که در قسمت بیرونی در چرم پیچیده شده بودند. آنها هم خوب و هم سبک و همچنین کاربردی بودند. در دهه 50 ، ظهور پلاستیک منجر به تغییر دیگری در مواد چمدان شد. چمدان های پلاستیکی از نظر کاهش وزن به سطح جدیدی رسیده اند.

هنگام نگاه دقیق به تاریخ تکامل چمدان ها ، دشوار نیست که دریابید که مردم دائماً در جهت کاهش وزن چمدان ها تلاش زیادی می کنند. به نظر می رسد که چمدان ها به دنیا می آیند که در اطراف آن حمل می شوند. در مورد ترکیب چرخ ها و چمدان ها ، این اتفاق در سال 1972 رخ داد. برنارد سادو ، که برای یک شرکت چمدان در ایالات متحده کار می کرد ، یک بار از یک سبد خرید سوپر مارکت هنگام خرید با همسرش در یک سوپر مارکت الهام گرفت. وی سپس ایده اتصال چرخ ها به چمدان ها را به دست آورد و بدین ترتیب اولین چمدان جهان با چرخ ها متولد شد.

در آن زمان ، برنارد سادو چهار چرخ را به سمت چمدان سنتی ، یعنی طرف باریک وصل کرد و سپس از طناب استفاده کرد تا آن را به انتهای چمدان ببندد و آن را به سمت خود بکشد. این تصویر دقیقاً مشابه پیاده روی سگ بود. بعداً ، پس از پیشرفت ، بدنه چمدان گسترده تر شد تا در هنگام چرخش گوشه ها از سرنگونی آن جلوگیری شود. و طناب بکسل قابل جمع شدن بود. به این ترتیب بیش از ده سال استفاده شد. تا سال 1987 نگذشته بود که یک کاپیتان هواپیمایی در ایالات متحده ، طناب بغل چمدان را با یک دسته تلسکوپی جایگزین کرد ، که شکل اصلی چمدان نورد مدرن را تشکیل می داد. به عبارت دیگر ، چمدان نورد مدرن فقط بیش از سی سال است که وجود دارد. چقدر باورنکردنی است! با کمال تعجب ، چرخ ها بیش از پنج هزار سال پیش توسط انسان اختراع و استفاده شدند و چمدان ها نیز صدها سال وجود داشته اند. با این حال ، فقط کمی بیش از پنجاه سال پیش بود که این دو با هم ترکیب شدند.

در سال 1971 ، انسانها همراهان خود را به ماه فرستادند و قدم کوچکی برای بشر بردند. با این حال ، واقعاً عجیب است که چیزی به اندازه اتصال چرخ ها به چمدان ها پس از فرود ماه اتفاق افتاد. در واقع ، در دهه 1940 قرن گذشته ، چمدان ها یک بار "برخورد نزدیک" با چرخ ها داشتند. در آن زمان ، انگلیسی ها از دستگاهی استفاده می کردند که چرخ ها را به چمدان ها گره می زدند ، اما همیشه به عنوان یک مورد طاقچه مورد استفاده زنان در نظر گرفته شده بود. علاوه بر این ، در چند صد سال گذشته ، به دلیل تفاوت در قانون اساسی فیزیکی و وضعیت اجتماعی بین زن و مرد ، معمولاً مردانی بودند که هنگام مسافرت به مشاغل یا سایر سفرها چمدان حمل می کردند. و در آن زمان ، مردان دقیقاً تصور می کردند که حمل کیسه های بزرگ و کوچک و همچنین چمدان ها می تواند مردانگی آنها را منعکس کند. شاید دقیقاً این نوع شوونیسم مرد در محل کار باشد که باعث شده چمدان های چرخدار قادر به فروش در ابتدای اختراع خود نباشند. دلیل این امر مردم این بود: اگرچه این نوع چمدان راحت است و تلاش را صرفه جویی می کند ، اما به اندازه کافی "مردانه" نیست.

درست مانند بسیاری از اختراعات که کار در زندگی را ساده می کنند ، در ابتدا آنها منحصراً برای زنان در نظر گرفته می شدند. این مفهوم جنسیتی بدون شک مانع از نوآوری شد. بعداً ، با نوآوری تکنولوژیکی و "قانون عطر واقعی" (به این معنی که افراد پس از تجربه مزایا ، نظر خود را تغییر می دهند) ، مردان به تدریج از بارهای روانی خود رها می شوند. این همچنین به طور غیرمستقیم یک واقعیت را تأیید می کند: "نوآوری ذاتاً یک فرایند بسیار کند است." ما اغلب از بهترین راه حل ها برای یک مشکل غافل می شویم و در نتیجه در ایده های پیچیده و سفت و سخت به دام می افتیم. به عنوان مثال ، اتصال چرخ ها به چمدان ها ، چنین اختراعی که نیازی به تخصص فنی زیادی ندارد اما با کمال تعجب هیچ کس برای مدت طولانی به آن فکر نمی کند.